Henryk Waniek (ur. 1942 r.) studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na wydziale Grafiki w Katowicach. Dyplom uzyskał w 1970 r. Malarz surrealista, a także znakomity pisarz i znawca historii, filozofii, religioznawstwa, literatury mistycznej.
- via artinfo.pl
Brał udział w kilkudziesięciu wystawach w kraju a także za granicą, między innymi w Malmoe, Sztokholmie, Landskronie, Kilonii, Kolonii, Hamburgu, Essen, Monachium, Wiedniu, Paryżu, Lyonie, Mentonie, Brukseli, Londynie oraz Baltimore, Angels Oak, i Santa Barbara (USA). W Galerii Zapiecek miał indywidualne wystawy w 1975, 1977, 1982, 1987 i 1999 roku. Jego obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, w muzeach Poznania, Krakowa, Lublina, Bytomia oraz w licznych kolekcjach prywatnych krajowych i zagranicznych. Wielokrotnie nagradzany zarówno w kraju jak i za granicą. Jest autorem wielu książek i artykułów m.in. "Księga Śmierci" (1983), "Dziady Berlińskie" (1985), "Hermes w Górach Śląskich" (1994), "Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957" (1996), "Pitagoras na trawie" (1997) i "Inny Hermes" (2001).
- via artinfo.pl
Po ukończeniu w 1955 r. Szkoły Podstawowej nr 4 w Katowicach, naukę kontynuował w V Liceum Ogólnokształcącym w Katowicach (1955-1957) oraz w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Katowicach gdzie też w roku 1962 zdał maturę. Po maturze pracował przez rok w Domu Książki w Katowicach. W roku 1964 rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Grafiki w Katowicach. W latach 1965-1966 był hospitantem na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Na studiach związał się z malarzami o orientacji fantastyczno-magicznej, Barbarą i Henrykiem "Fantazosem" Ziembickimi. Przystąpił także do utworzonej w 1967 grupy Oneiron zwanej też Ligą Spostrzeżeń Duchowych[1]. Członkowie tej grupy zwrócili się ku magii i alchemii, a także filozofii i religii Dalekiego Wschodu. Artyści próbowali penetrować i artystycznie wykorzystywać tzw. odmienne stany świadomości. W latach 60. i 70. odbywali regularne sesje, kręcili filmy, wydawali (w dwóch egzemplarzach) krążący po domach i pracowniach malarskich periodyk zatytułowany Nowe Bezpretensjonalne Pismo Święte w Obrazkach. Miał on formę teczki, do której H. Waniek z A. Urbanowiczem wkładali rękopisy, maszynopisy, rysunki, fotografie, nagrania.
W roku 1970 uzyskał dyplom z plakatu u prof. Tadeusza Grabowskiego oraz grafiki artystycznej u prof. Andrzeja Pietscha. Po studiach krótko pracował w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Katowicach jako nauczyciel sztuki oraz w Zakładzie Sztuki cieszyńskiej filii Uniwersytetu Śląskiego (1976-1978) w charakterze wykładowcy.
- via wikipedia